29.9.14

Feta saganáki


Het wordt inmiddels een beetje oud nieuws, maar ik ben dol op feta. Eén van mijn vele fetafavorieten (leuk woord voor scrabble), is feta saganáki. Dat is feta, gebakken in een jasje van bloem. Het woord saganáki komt oorspronkelijk uit het Arabisch (sahn), en is via het Turks (sahan) uiteindelijk het Griekse woord saganáki geworden (kleine koperen pan). In Griekenland worden verschillende soorten kazen gebruikt om saganáki mee te maken. Omdat we in Nederland nauwelijks Griekse kazen te koop hebben liggen (helaas!), gebruik ik feta voor dit heerlijke bijgerecht. Dit is wel een kleine uitdaging, omdat feta sneller smelt dan bijvoorbeeld een Griekse vorm van gele, harde kaas. Voorzichtigheid is dan ook geboden bij het omdraaien van de feta in de pan! Desalniettemin moet je je vooral niet door deze mini-challenge laten tegenhouden. Dit bijgerecht is namelijk om je vingers bij af te likken!

Duur: 10 minuten

Ingrediënten:
1 plak feta (bv. feta Dodoni, te koop bij AH)
1 kommetje warm water
1 kommetje bloem
olijfolie

Bereiding:
Verwarm een flinke laag olijfolie in een diepe koekenpan, tot frituurtemperatuur.
Doop de feta kort in een kom met warm water, hierdoor zal de bloem beter hechten aan de kaas.
Wentel de feta nu door de bloem, bedek aan alle kanten goed.
Doop de feta nu nogmaals, maar héél kort, door het warme water. Dit zorgt voor een ultieme hechting van de bloem.
Leg nu de feta met groot beleid in de hete olie. Gebruik bij voorkeur een schuimspaan en stap direct achteruit om oliespetters op plekken waar je ze niet wil, te voorkomen.
Wanneer je ziet dat de olie rondom de feta bruin begint te kleuren, draai je de feta om. Gebruik hier het liefst twee spatels voor. 
Bak de andere kant van de feta ook goudbruin en binnen een paar minuten is deze heerlijke feta saganáki klaar om aan te vallen!

De feta stolt naderhand nog een beetje. Dit is een heerlijk bijgerecht om bijvoorbeeld bij een Griekse maaltijd te eten. Saganáki is een echte klassieker waar iedere kaasliefhebber blij van zal worden. Ben je vegetariër? Vul dan je pitabroodje met feta saganáki in plaats van vlees: succes gegarandeerd!

Kalí óreksi!

17.9.14

Myrna's streetfood

Ik wilde vandaag koken met wat achtergebleven aardappelen en een moederziel eenzame zoete aardappel. Ook had ik nog een open pak pitabroodjes in de koelkast liggen dat ik graag weg wilde werken. 
Geïnspireerd door een verwoede Pinterestsessie gisteravond, besloot ik een eigen versie te maken van Grieks straatvoedsel. Pita gyros is het meest bekende fastfood in Griekenland. Het bestaat uit een pita (in tegenstelling tot wat ze in Nederland als pitabroodjes verkopen, is een griekse pita een plat, opgerold stuk deeg), gevuld met gyrosvlees, tomaat, ui, en tzatziki. Frietjes zijn ook zeer populair bij de Grieken. We eten ze bij allerlei soorten gerechten, zo zijn ze ook onmisbaar bij een pita. 

14.9.14

Tirópita (Griekse kaastaart)




















Afgelopen vrijdag gaf ik een last-minute mini-etentje bij mij thuis. In plaats van brood als bijgerecht te serveren, besloot ik Griekse tirópita te maken. Het laat zich het beste vertalen als 'kaastaart', hoewel het eigenlijk weinig weg heeft van een taart. In Griekenland bestaan er veel verschillende soorten en vormen, maar de meest klassieke is toch wel die met feta. Er bestaan dikke versies, dunne versies, grote bakplaten vol of kleine hapklare porties. Ik maakte een platte, uitgestrekte tirópita. Ik weet zeker dat jij 'm ook kan maken, je hebt minder dan 10 minuten werk eraan, en de rest doet de oven voor je!


11.9.14

&zo: Multiculti kikkererwten



Naast mijn inmiddels bekende griekse kookbijbel, is er nog een aantal andere kookboeken waar ik graag mijn inspiratie uit haal. Veggiestan komt na mijn bijbel op een waardige tweede plaats in de keuken. Dit boek bestaat uit uitsluitend vegetarische recepten uit de Midden-Oosterse keuken. Soms volg ik de recepten letterlijk, soms pas ik ze een beetje aan naar waar ik op dat moment zin in heb. Bij dit gerecht combineerde ik de Midden-Oosterse kikkererwten met rijst uit Brazilië. Toen ik ooit eens feijoada maakte, was ik zo enthousiast over de smaak van de rijst, dat ik sindsdien vaak niet meer 'gewoon' rijst kan klaarmaken, maar vrolijk aan de slag ga met knoflook, ui en laurierblad.